Kad je krajem IV veka Toplica usla u sastav Vizantije, ime Hameum pada u zaborav, a naselje se javlja pod nazivom Komblos, po reci “Komo-polis“ (selo-grad). No, ni ovo ime nije ostalo trajno. Naseljavanjem juznoslovenskih plemena u Toplicu, u toku VI i VII veka, grcki naziv iscezava, a da se ne zna pouzdano kakvo je novo ime dobilo naselje na tom mestu.

Kako se posle Komblosa do vladavine kneza Lazara nazivalo naselje na mestu danasnjeg Prokuplja, jos nije odgonetnuto.

Ovakve izmene naziva i njihov zaborav svakako su posledica krupnih istorijskih zbivanja i drustvenih promena tokom vekova, kroz koje je Toplica prolazila. Stari rimski put vremenom je izgubio znacaj, a Toplica je od 1196. godine postala Nemanjicka provincija, u kojoj su Bele Crkve (danasnja Kursumlija), bile sediste toplicke episkopije.

Nesto veci znacaj Prokuplje ce dobiti u vreme kneza Lazara (1371 – 1389). Pod njegovom vladavinom, radi sprecavanja nadiranja Turaka kroz Toplicu, verovatno je bio obnovljen grad na Hisaru, pa mozda, na osnovu toga i zivi narodno predanje da je to bio Jug-Bogdanov grad. A kad su Turci, zauzevsi Toplicu, osvojili su i Prokuplje, da bi se iste godine, posle poraza u bici kod Plocnika, povukli istim pravcem.

Iz nesto kasnijih godina (oko 1395) potice dokument u kojem se Prokuplje prvi put pominje pod sadasnjim imenom. To je povelja kneginje Milice, zene kneza Lazara, kojom ona zavestava “Grad svjatoga Prokopia“ manastiru Pantelejmonu u Svetoj gori.

Navodjenje imena Prokopija, u ovoj povelji, je dosad najverodostojniji dokument o postanku danasnjeg imena Prokuplja.