Vecina stanovnika posle oslobodjenja bavila se zemljoradnjom, a manji deo zanatstvom. Najbrojniji zanati su bili: terzijski, curcijski, mutavdzijski, samardzijski, kaftandzijski, grncarski, a i drugi. Trgovina, koja je do oslobodjenja bila gotovo iskljucivo u rukama Turaka, postepeno je postajala zanimanje bogatijih Srba.

Pismeni ljudi mogli su se na prste izbrojati. Prema zabelesci Mite Rakica (otac pesnika Milana Rakica), pocetkom 1878. godine, u celoj Toplici bilo je 46 pismenih ljudi. U Prokuplju zajedno sa Dobricem, bila su pismena samo 23 muskaraca i jedna zena.