Oslobodjenje grada u srpsko-turskom ratu

Sedamdesetih godina XIX veka medju srpskim zivljem, u krajevima danasnjeg jugoistocnog dela Srbije, javlja se nov talas pokreta za nacionalno oslobodjenje i prisjedinjenje Knezevini Srbiji. Takav pokret najorganizovaniji je bio u Nisu. Na tajnom skupu zaverenika i polaganju zakletve i kuci Mihaila Bozidarca, 24.2.1874. godine, Komitetu je “stavljeno u duznost i zadatak da energicno, ali i oprezno, stupi u sporazum s vidjenijeim i pouzdanim nacionalnim borcima iz Dobrica, Prokuplja, Leskovca, Vranja, Pirota i drugih mesta za tajno pripremanje ustanka protiv Turaka, kada za to bude nastupio zgodan momenat.

Medju nepismeno srpsko stanovnistvo Prokuplja, pokret za nacionalno oslobodjenje sirili su: svestenici Dimitrije Kocic-pop Mice, Zivko Kostic, Kosta Stoiljkovic i Mihailo Hadzi-Popovic, ucitelj Stojan Peric, trgovci Todor stoiljkovic, Nikola Cvetkovic, Caka Djordjevic, Tasa Kostic, Petar Stankovic, Mika Hadzi-Tonic, Mita Jankovic i jos nekoliko vidjenijih i odvaznijih Prokupcana.

Srbija je objavila rat Turskoj 18.6.1876. godine. Kada je srpsko-turski rat bio zavrsen, Prokuplje jos nekoliko godina nije zivelo na miru. U okolini, po sumama, krstarile su naoruzane albanske grupe, koje su presretale, pljackale i ubijale putnike na drumovima, napadale nocu na srpske kuce i zametale carke s vojnickim strazama na prilazima gradu.